Op de foto klikken om het hele album te bekijken.

Wat vroeger dan de dag ervoor loop ik naar de start. Het is nog rustig op deze zondagmorgen in Viborg. De plensbuien zijn overgewaaid, wat rest is nog een beetje motregen, maar verder prima loopweer. Nu geen verklede groepen met karren e.d., maar “normale” (ooit een normaal mens gezien??? En beviel het????)  wandelaars, die weer gaan genieten van een dagje stappen door het Deense land. Via een andere route de stad uit, zodat we weer een stukje van de oude binnenstad te zien krijgen. Mooie, oude huizen, leuke straatjes. Ook nu weer langs het Golfhotel, maar lopen dan een pad door een park langs de oever van een groot meer. Aan de overkant het hooggelegen Viborg met erbovenuit tronend de prachtige Dom Kirke. Na dit park gaat de route door wat je wel de “graanschuur” van Denemarken kunt noemen. Links en rechts zo ver je kunt zien hellingen met verschillende soorten graan. Het is vandaag behoorlijk klimmen en dalen en door de hoge luchtvochtigheid best wel wat benauwd. Dus afzien, waar nog eens bij komt, dat er pas na zo’n tweeëneenhalf uur lopen een rustplek opdoemt. Heerlijk denk je dan, even een bakje koffie. Nou, vergeet het maar. Tot 2 keer toe de koffiekan leeg en als ik te horen krijg, dat er pas over 10 minuten weer verse koffie zal zijn, ga ik maar voor thee…… Niet een echt oppeppertje dus. Even gezeten, weer het ploegje bekenden gezien, die zich laven met een vroeg biertje en ik ga weer een deurtje verder. Nou, dat blijkt later zo’n 3 km. voor de finish pas te zijn, maar dat weet ik dan nog niet. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden en het een en ander aan kleren kan in de rugzak worden gedaan. Zo, dat loopt heel wat prettiger! Heb al wel een paar keer iets oranjeachtigs in de berm zien liggen, maar op een gegeven moment is m’n nieuwsgierigheid gewekt en ga kijken wat het is. Ongelooflijk, een knaloranje slak!!! Mooi om te zien. Enkele kilometers verder word ik ingehaald door een militair. Op z’n rugzak het bekende embleem van de Vereniging van Gouden Kruisdragers Vierdaagse. Leuk is dat om hier zo’n embleem te zien. Trouwens ik heb ook militairen gezien met een embleem van Vierdaagse Nijmegen op hun mouw en zo word ik ook hier, lopend in Denemarken, herinnerd aan de steeds dichterbij komende 99ste Vierdaagse. Als we het bord met daarop de 5 zien staan voor alle afstanden, komt het eind in zicht. Verbaasd ben ik dan ook, dat er zo’n 3 km. vóór de finish nog een grote rustplaats is. Ik loop nu maar door. Ga liever zitten als je weet dat de eindstreep is bereikt. Zo arriveer ik bij de finishpoort, krijg de laatste knip en loop over het zonovergoten, volle startterrein naar de Kazernehal om me af te melden. Iebele is inmiddels ook op het terrein. We drinken samen wat en dan moet ik me melden bij de Kazernehal, waar we ons opstellen achter het muziekkorps. We, dat zijn wandelaars die speciale medailles krijgen en daarachter IML-lopers, die het getuigschrift European Walker, International Walker of Pan Pacific Walker uitgereikt krijgen. In een feestelijke optocht komen we op het startterrein.  De president van de IML-Board Denemarken spreekt een openingswoordje en dan kan het huldigen beginnen. De burgemeester van Viborg reikt de medailles en de getuigschriften uit nadat je naam is voorgelezen. Applaus volgt. Wèl bijzonder om dit mee te kunnen maken. Nog een slotwoord en dan is de sluitingsceremonie voorbij. Er hebben 7800 wandelaars uit 20 landen meegedaan met deze IML-tocht in Denemarken, tot grote tevredenheid van de organisatie.

Op naar de tent, waar het bier rijkelijk vloeit en de dorst kan worden gelest. Gezellig nazitten met bekenden en napraten over de mooie tocht in Denemarke