“Nou ga jij maar lekker nog een dag wandelen, ik heb een mooi boek en vermaak me wel”. Mooi toch? Dus zit ik al weer bijtijds in de auto op weg naar Diever. In m’n rugzak regenbroek en cape, want de buienradar stelt me niet erg gerust. Beter mee dan erom verlegen zitten denk ik maar. Wat is het dan zo zondagsmorgens lekker rustig op de weg. Ben vrijwel de enige automobilist en kan dus flink doorrijden. Mooi op tijd in Diever. Het gebruikelijke ritueel voor de start en dan op weg. De laatste dag van deze mooie vierdaagse.
Meteen in het begin al een stukje route met de nodige “kuitenbijters” er in. Heuveltje op, heuveltje af. Wel een heel mooi pad. Na een aantal kilometers de eerste stempelpost bij camping ” ’t Wildrijck” met een prachtig gebouw waar het zowel binnen als buiten goed toeven is. Wij gaan met z’n allen binnen aan de koffie, hoewel één van ons graag warme chocomel had gewild. Was er niet (het is per slot eind mei!), dus toen maar een stuk appeltaart bij de koffie. Koffie met een banaan zag ik zelfs! De stemming zit er al weer goed in! De lachspieren hebben op volle toeren moeten draaien deze dagen.
Na de koffie weer op pad. Geeuwenbrug in, de brug over de Drentse Hoofdvaart over en direct daarna weer de vrije natuur in. Het is zwaar bewolkt, grijs, maar gelukkig droog. Af en toe even een spettertje, maar dat mag geen naam hebben. In ieder geval hoeven we ons niet in plastic te hullen en dat is prettig. Via het prachtige natuurgebied het “Leggelderveld” komen we bij de welbekende verzorgingspost, waar even later Hans en Bep ook arriveren. De tent zit behoorlijk vol, maar we hebben een plekje kunnen vinden met z’n allen. We doen rustig aan, want we hebben de tijd. Maar je moet ook weer niet té lang zitten, want dat vinden de spieren niet echt prettig. Verder maar weer over mooie paden. Veel bloeiende bremstruiken langs de kant. En dan van alle kanten medewandelaars, die òf de 40 km. òf de 30 km. lopen. En daar zijn héél snelle “Jelles” bij!!! Ook Appie en Janny komen we tegen en maken een praatje. We horen, dat Janny de week ervoor in Weert de Centurion heeft gelopen. Maar liefst 160 km.!!! En dat in 22 uur, 45 min. en 15 sec. om precies te zijn. Wàt een prestatie!!! Ook Henri kruist daar ons pad. Niet veel later lopen we Geeuwenbrug weer in, gaan de brug over en genieten van 3 amazones op hun mooie paarden. Over paarden gesproken. Iets verder staan paarden in de wei, waarvan hun dikke manen omgetoverd zijn tot dikke vlechten. Onderaan de benen “sokken” van lange haren. Heel bijzonder om te zien. Even later komen we Sake tegen, die in tegengestelde richting loopt om een stukje met z’n wandelvrienden terug te gaan lopen. Dit na een half jaar helemaal niet te hebben kunnen lopen vanwege een voetblessure. En dus al lang blij, dat hij weer op pad kan, weliswaar nog korte afstanden, maar dat komt wel weer. Zo arriveren we voor de 2e keer bij camping ’t Wildrijck, waar we genieten van heerlijke tomatensoep. We kunnen er weer tegenaan! De voorspelde buien gaan ons deurtje voorbij, zodat we mooi droog de laatste kilometers naar Diever af kunnen leggen. In de verte horen we al muziek, dus dat wordt een leuke finish! Bovendien krijgt iedere wandelaar nog een mooie roos als herinnering mee. We strijken neer op het geïmproviseerde terras, pal naast de kapel, die vrolijke meezingers blaast en we lessen onze dorst met de nodige drankjes, terwijl we kijken naar de nog binnenkomende wandelaars.
En dan komt onvermijdelijk het moment om afscheid van elkaar te nemen en op huis aan te gaan. In de auto nagenieten van 3 prachtige wandeldagen, terwijl de ruitenwissers het met bakken neervallende regenwater wegwerken!!!