Op de foto klikken om alle foto’s te bekijken.
Om half 6 loopt de wekker af. Op landgoed “Wilgenheerd” in Wehe-den Hoorn, waar ik 4 nachten logeer, wordt het ontbijt klaargemaakt. Er logeren nog een moeder met dochter uit Amersfoort en Nijkerk en een meneer uit Barchem.
Na het zeer uitgebreide ontbijt worden we door onze gastheer naar Groningen gebracht. We zijn mooi op tijd bij Centrum Oosterpoort om de officiële opening van deze vierdaagse mee te maken. De beroemde schaatscrack Jan Uitham (als tweede geëindigd tijdens de barre Elfstedentocht van 1963 en als eerste aangekomen tijdens de Noorder Rondrit, ook in 1963).
Hij vertelt, dat de dag ervoor, dus woensdag 23 januari, zijn achterkleindochter nationaal kampioen is geworden op de korte baan op de ijsbaan van Oudeschoot.
Om iets voor half 8 begint het aftellen en klokslag half 8 blaast Jan Uitham (inmiddels de respectabele leeftijd van 88 jaar bereikt) op de toeter en mogen de eerste 50 van de in totaal 500 deelnemers van start.
Ik heb nr. 390 en moet tot 8.10 uur wachten ( er gaat n.l. elke 5 minuten een groep van 50 op pad). En dat wachten is helemaal niet erg, want nu heb ik mooi de gelegenheid om even met Jan Uitham te praten. Over natuurlijk die barre Elfstedentocht, maar ook over z’n achterkleindochter, waar hij heel trots op is. Het schaatsen zit duidelijk in de genen! Hij wenst mij een mooie tocht toe. Om 8.00 uur geeft de organisatie het sein, dat iedereen die er nu nog is, mag vertrekken. Albert en Feiko heb ik even gezien, maar zij mochten al eerder vertrekken omdat ze een lager startnummer hebben.
Het is nog donker in Groningen en op de stoepen ligt aardig wat sneeuw en dat wil wèl glijden!!!!
Na ongeveer een uur, na de eerste stempelpost al gehad te hebben, verlaten we de stad en lopen langs het Eemskanaal. Op een bepaald moment moeten we over dit kanaal en…..jawel hoor: brug open, dus wachten. Het eerste schip is De Wessel, die we even eerder al in de sluis hebben zien liggen. Gevolgd door nog een aantal schepen.
Omdat deze winter4daagse de route van de Noorder Rondrit, de schaatstocht dus, volgt, lopen we vaak naast een kanaal of vaart, zoals hier het Damsterdiep, gevolgd door het Slochterdiep.
Na zo’n 11 kilometer komen we bij de 2e stempelpost in Café “De IJzeren Klap” (klap= brug in het Gronings). Hier had ik gepland om koffie te drinken, maar het is er zó vol en druk, dat ik besluit om maar door te gaan. Het is dan 10.00 uur.
Loop een heel eind op met Jans (achternaam weet ik niet meer), die ook vaak met Flaltochten meeloopt en ook mee naar China was met de KNBLO. Ondertussen passeren we de buurtschap Schaaphok. Na ongeveer 17 kilometer komen we aan bij Bed&Breakfast “Het Tolhuis” in Overschild. Harstikke gezellig daar. Grote schaal met brandend vuur buiten om je handen te warmen en binnen stempelen en warme chocolademelk. Nou, dat smaakt goed na 17 km. te hebben gelopen. Gelukkig ook even zitten. Dan weer verder.
Het is schitterend buiten. Net of je zó in een kerstkaart loopt. Geen wind, ook bijzonder!
Winter in Groningen
Dan gaan we richting Schildmeer. Hier is het lopen wel even andere koek!! Héél mooi langs het Schildmeer, maar behoorlijk zwaar vanwege het dikke pak sneeuw op het pad. Steeds glij je weg, kunt je niet afzetten. Vergelijkbaar met lopen over het mulle zand op het strand.
Maar oh, wàt fantastisch mooi! Een handjevol schaatsers draait rondjes op een geveegde baan (op de steiger staat een kolenkit met tekst: baanveeg geld). Ik praat met één van hen en ze hebben gehoord van de chaos in Giethoorn (17.000 schaatsers terwijl het ijs onbetrouwbaar was en de tocht afgelast!!). Hij is blij, dat hij er niet naar toe is gegaan en mooi z’n rondjes in alle rust hier kan schaatsen. De stilte is hier “oorverdovend”. Prachtige vergezichten over het Groningse sneeuwlandschap. Aan het Schildmeer ligt recreatiecentrum “De Otter”. Hier is weer een rustplek + stempelpost. Het gebouw heeft veel weg van een houten skihut (tijdelijk ook even zo genoemd) en als je niet beter wist zou je denken, dat je je aan de Weissensee in Oostenrijk bevindt. Heel gezellig daar en de snert smaakt voortreffelijk!
Dan op voor de laatste 6 km. (van de 30 km. van vandaag) naar Appingedam, eindpunt van deze eerste dag. We steken het Eemskanaal over en ik arriveer om half 3 in het mooie, oude stadje Appingedam. In een mooi oud pand met trapgevel (vroeger de Franse School) is de finish. Vóór het pand brandende vuurkorven. Binnen heerlijk warm. Op het vertonen van de consumptiebon van vandaag, krijgen we heerlijke mosterdsoep + een broodje.
En het is feest. Een duo speelt en zingt. Het repertoire van deze dames is groot. Het Gronings volkslied wordt gespeeld en de laatste zinnen kan ik meezingen. Dan klinkt de vraag (op z’n Grunnings natuurlijk): zijn er ook Friezen? Ja dus. En meteen wordt het Friese volkslied gespeeld en gezongen (de dames kennen de tekst!!!) en wij Friezen met de hand op ons hart uit volle borst meezingen natuurlijk. Enfin, het is een leuke afsluiting van de prachtige dag. En als dan blijkt, dat ik aan de tafel zit met Greetje Uitham, ja de dochter van, dan heb ik nog een leuk gesprek met haar en haar man. Zij zit ook in de organisatie van deze tocht, maar zaterdag zal ze naar de Weissensee vertrekken (elk jaar betrokken bij de verzorging van de marathonschaatsers). Na een zware valpartij heeft ze de schaatsen in de “wilgen “ gehangen.
Wij bellen onze gastheer, dat we in Appingedam aangekomen zijn en komen dan na zo’n 40 minuten rijden terug in Wehe-den Hoorn. Ik ben zo gelukkig, dat ik een kamer met bad heb. Dus bij thuiskomst direct het bad vol laten lopen en lekker warm worden.
’s Avonds staat een heerlijke maaltijd voor ons klaar. Nog even alles voor de dag van morgen in orde maken en dan naar bed, want het is morgen weer vroeg dag. Albert belt nog en we spreken af, dat we morgen op elkaar wachten en samen gaan lopen. Leuk!!!!