Op naar Tynaarlo, een dik uur rijden! Daar aangekomen, parkeren op de Brink, met slechts twee wielen in het gras!!!! Kan ik tenminste na afloop hopelijk zonder problemen wegrijden. Zit niet te wachten om wéér eens vast te komen zitten, zoals ik inmiddels al 3 keer heb meegemaakt bij wandeltochten! Dorpshuis ’t Achterhoes laat zich makkelijk vinden: je volgt het spoor van de geparkeerde auto’s maar en je bent er.

Inschrijven voor de 20 km. zoals afgesproken met een wandelmaatje, die even later binnen komt. We treffen nog meer bekenden, die de 30 km. gaan lopen. De 40 km.-lopers zijn al vertrokken. Wij doen het rustig aan en bezorgen de klaarstaande mensen achter de bar wat klandizie: koffie!

Dan gaan ook wij op pad. Het is somber weer, maar wèl droog en dat is het voornaamste. Volgens de weerberichten kàn er nog wel eens een buitje komen, maar daar ziet het er nu in ieder geval niet naar uit.

We lopen Tynaarlo uit, steken de overweg over, waar regelmatig treinen langsrazen. We gaan het natuurgebied Drentsche Aa in. Zien dan ineens een reclamebord in de berm met daarop diverse koffiesmaken. Geen café of iets dergelijks te bekennen! Even later echter in een bocht een heuse rijdende koffiebar! We hebben echter nog maar kort ervoor koffie gedronken, dus lopen we door. Ben eigenlijk best wel benieuwd of deze mevrouw überhaupt zo aan het begin van de tocht wel klandizie heeft gehad…….Maar dat zal een vraag blijven.  Na een flink modderpad krijgen we weer even stevigheid onder de voeten. Langs de kant een heel leuk schaapje, gemaakt door een wel heel erg creatief persoon. Niet van hout of steen, maar van gevlochten repen stof. Heel leuk!

Dan bereiken we het molenveld en zien verderop een prachtige molen, “De Zwaluw”, een korenmolen gebouwd in 1837. De molen is honderd jaar in bezit geweest van de familie Greving en in 1981 gekocht door de gemeente. De laatste restauratie vond plaats in 1982.

Op het hierna volgende weggetje 2 paardrijders, lopend naast hun paard. Niets aan de hand, maar…..in het weiland ernaast  staat een paard, die, bij het zien van de andere paarden, ongelooflijk boos blaast en als een gek te keer gaat, zodat het even moeite kost voor de begeleiders om hun paard in toom te houden. Wij tòch wel blij, dat alles goed gaat! Zo kun je van alles beleven op een wandeldag.

Dan volgt een mooi stukje over en langs het Oudemolensche Diep. Een lange vlonder zorgt ervoor dat we de voeten droog houden. Het is echter wèl goed uitkijken, want de planken liggen er niet allemaal even recht in. We steken bovengenoemd riviertje over en komen dan in een prachtig stuk van de route: een groot heideveld. Schotse Hooglanders zijn er wel, maar we krijgen ze niet te zien. We passeren een vrij grote groep, die kennelijk op excursie is onder leiding van een gids. Camera’s met grote telelenzen in de aanslag voor het maken van mooie foto’s. We volgen een mooi pad over de heide. Soms een klimmetje en dan boven gekomen een prachtig uitzicht over het landschap. Schitterende wolkenpartijen, die voortjagen door de toch wel behoorlijk harde wind. Het is heerlijk wandelweer geworden.

Na dit mooie gedeelte komen we in het volgende natuurgebied: Gasterensche Diep. Al weer een “diep”, allemaal in het stroomgebied van de Drentsche Aa. Een paar modderpaden verder arriveren we op de Brink in Gasteren, waar een mooie, oude Drentse boerderij onze aandacht trekt. Dan arriveren we bij de eerste rust in de Pannekoekenboerderij “Brinkzicht”. Hier gaan we even lekker onderuitgezakt zitten en genieten van een kopje koffie, waar we rustig de tijd voor nemen, want haast hebben we vandaag niet.

Na een half uurtje stappen we op en lopen Gasteren uit. Zon, maar ook dreigende wolken, die een apart licht op het landschap werpen. Het blijft bij dreigen, er valt geen druppel. Ruiters te paard genieten ook zichtbaar van hun ochtendritje. Dan gaan we natuurgebied het Schipborgsche Diep in. Een heel smal bruggetje, geschikt voor niet àl te dikke mensen, brengt ons naar de overkant van dit diep, waarlangs we het pad volgen. Omkijkend om een foto te maken, zie ik bekende wandelaars aankomen met wie we een klein stukje oplopen tot er weer een splitsing komt. Een leuk intermezzo!  Niet veel later bereiken we Zeegse. In “Het Witte Huis” is de tweede rust. Hoewel het in de zon gelegen terras er heel uitnodigend uitziet, kiezen wij er, vanwege de harde, frisse wind voor om naar binnen te gaan. Na nog maar een happen te hebben gehad van de heerlijke mosterdsoep, komen bekenden van de 30 km. en de 40 km. binnen, wat direct extra leven in de brouwerij brengt!!!! Gezellig! Eén van hen, een Caminoganger met een gele pijl op z’n pet, heeft kennelijk de zomer al in het hoofd gezien de blote benen, die nog wel wat zon kunnen gebruiken! Brrrr, moet er niet aan denken, mij nog te koud!

We passeren het bord met bijzondere plekken in Zeegse, waaronder een labyrint en gaan dan het dal in van weer een diep n.l. het Zeegserloopje, een smal riviertje, dat door het natuurgebied stroomt. Ineens staat er een partytent, waar we getrakteerd worden op een pakje drinken. Wij gaan er even lekker bij zitten, maar worden “betrapt” door onze wandelvrienden, die natúúrlijk het nodige commentaar leveren ( “moet je nou eens kijken, daar zitten ze al wéér”) en ons vastleggen op de camera. Wij betrappen ze even later op het nemen van de verkeerde (de kortere 20 km.) route. Ze zijn echter direct op hun schreden gekeerd en de juiste weg ingeslagen!

Nog even en we zien het bord Tynaarlo en komt de finish in zicht. Een heel mooi stukje volgt nog langs de ijsbaan. Het pad is erg drassig vanwege de hoge waterstand en komt uit op de weg. Een paar straten verder komen we weer bij ’t Achterhoes. Kaart inleveren en een stempel halen voor m’n wandelboekje. Al snel volgen meerdere wandelbekenden, wat nog een heel gezellige nazit oplevert. We hebben weer een prachtige “buitendag” gehad, waar in totaal 492 deelnemers van hebben genoten! Het weer heeft enorm meegewerkt en de route was prachtig! Alle vrijwilligers wil ik dan ook hartelijk bedanken voor deze goed georganiseerde wandeltocht! Ik kom graag een volgende keer weer naar Tynaarlo!