Het belooft weer een prachtige middag te worden, want het is stralend, zonnig weer. Na eerst nog een blik te hebben geworpen in de nog vol bloeiende planten staande tuin en de leuke kar, gevuld met appels, peren (voor de verkoop), vertrekken we met de auto naar de parkeerplaats bij de klokkenstoel van Ruigahuizen. Met een flinke groep gaan we het fietspad op door de Bremer Wildernis. Er zijn al weer veel paddenstoelen te bewonderen. Het zonlicht werpt z’n stralen tussen de bomen door, wat een prachtig gezicht is. Komen langs een weiland, waarvan een perceel is omgespit en beplant met aspergeplanten. Het duurt echter 3 jaar tot de eerste asperges kunnen worden gestoken. Tsjitske vertelt het een en ander over de totstandkoming hiervan. Laag bij de grond is rond het perceel schrikdraad gespannen om de vraatzuchtige en alles vernielende dassen tegen te houden. Verder gaat het weer. De Noorderreed af,dan de Dellebuursterweg op. Op de Lijnbaan aangekomen vertelt Wiebe, dat we hier een bezoek gaan brengen aan een fokkerij van het ras de Nederlandse landgeit. Maar……er is veel en veel meer te zien en te bekijken. Wat je totaal niet verwacht als je voor het huis staat, is de achterliggende prachtige tuin. Verdeeld in diverse “kamers” staat er nog van alles volop te bloeien. Het is duidelijk, dat de familie Schram, die hier woont, erg veel van alles wat met de natuur te maken heeft houdt. Catrien, afkomstig van de boerderij, zag het meteen zitten om hier te gaan wonen na eerst in Wyckel te hebben gewoond. Nu kunnen er dieren worden gehouden en kan ze haar hobby’s uitleven. Want het houdt niet op bij de tuin.

Als we het huis binnengaan om op uitnodiging koffie te komen drinken, vallen onze monden open van verbazing. Het lijkt wel een museum. Onvoorstelbaar wat zij in de loop der jaren heeft verzameld. Oud serviesgoed, keukenspullen, enz. enz. het is gewoon te veel om op te noemen. Iedere keer als je weer rondkijkt ontdek je nieuwe dingen. We vragen veel en Catrien antwoordt graag. We mogen zelfs de bedstee zien, waar nog ècht in wordt geslapen door het echtpaar!!! Ook hanteert ze de schilderkwast met verve, want het randje boven de lambrizering is zó knap geschilderd, dat je bijna denkt, dat het een echte blauw-witte tegelrand is. Heel bijzonder is, dat naast al die oude voorwerpen, in de keuken een super modern fornuis staat, waar ze met trots over vertelt hoe je hierop kunt koken en bakken. De wasemkap verstopt achter een oud valletje, leuk bedacht.  Ze kan niet alleen goed vertellen, maar ook goed bakken, want de appeltaart die we bij de koffie krijgen, is heerlijk!

Voor we vertrekken werpen we nog een blik in het “Sneuphok”, waar allerlei curiosa te koop zijn. Regelmatig is het open en kan men er een kijkje nemen. Overal binnen en buiten kom je voor leuke verrassingen te staan. Maar…..het is inmiddels al knap laat geworden en dus wordt het tijd om terug te lopen naar de auto’s. Onderweg nemen we nog een kijkje bij een vijver waar een prachtige stalen libelle in het water staat. Kunstwerk gemaakt door Jan Osinga uit Harich en trouwe medewandelaar van ons cluppie.

Wàt een mooie middag hebben we weer gehad! Heel bijzonder, dat Wiebe en Tite steeds weer iets voor ons in petto hebben! Het is en blijft gewoon een harstikke leuk “Loopclubje Wiebe”. Na terugkomst bij de boerderij wordt de kar met fruit nog even “geplunderd” en kan er thuis gegeten, gebakken of gekookt worden.